fabric

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Exuberant life, procreation and decay are my themes. The most obvious situation where these themes are visible is, when nature and culture struggle for space, where trees grow in whimsical ways to survive.
I use textile and paint. Working with textile is a time consuming way of making art, but there is a reward: fabrics give intense colours and tactility. Touching fabrics is delightful. I like to examine their transparency, their softness or roughness, their flexibility or stiffness. In combination with paint a diverse palette of colour shades and textures arises. According to Leeuwarder Courant (14^th of June 2013) this makes my work quirky and independent-minded.

Embraceable
Wortels van bomen dringen zich op,
een wirwar van kleuren en vormen om ons heen,
in de omhelzing van de natuur voel ik me klein,
rust en vrede in deze wereld vol schijn.

Zonnewarmte streelt onze huid.
Terwijl we ons laten omarmen door de aarde,
voelen we onze eigen vormen en geuren.  
Stilte, alleen het vogelgezang.

Embraceable, zo noem ik deze
intense omhelzing van de natuur,
een moment van verbondenheid en rust,
bewustzijn in de chaos van het leven.

Wortels van bomen omarmen ons,
ik voel me één met de natuur,
en koester voor altijd, Embraceable,
een moment van geluk en eeuwigheid.

Wytske Hettinga en Marian Hulshof 2023

‘Langzamerhand verander ik van een schrijver in een wandelaar. Een wandelaar die zich op een zonnige lentedag door een bos beweegt, genietend van de kleuren, geuren en vormen om zich heen. Hij komt een boom tegen en verbaast zich over de vorm, de bladeren, het licht van de zon erop. Zijn blik gaat naar beneden en volgt de stam van de boom, die uitloopt in een netwerk van wortels. Grote dikke wortels, die zich langzaam vertakken in steeds kleinere uitlopers. Hij lijkt door de grond heen te kijken, verwonderd over alles wat hij niet kan zien. Ineens vraagt hij zich af, of er fysieke vormen uit zijn lichaam kunnen groeien als hij blijft staan, die net als de boom, met eindeloze vertakkingen geleidelijk opgaan in de omgeving.’
Emile de Jong (kunstenaar, fotograaf, 2008)